Fotoğrafçılık Terimleri

Aknitik; Işığın bir madde üstünde fiziksel ya da kimyasal değişim oluşturabilme güç ve yeteneği.

Akütans; Görüntü keskinliğinin ölçüsü olarak tanımlanır. Görüntüyü meydana getiren yoğunluk bölümlerinin sınırlarının eğim açısının darlığı görüntünün keskinlik derecesini belirlemede kullanılır.

Açı; Fotoğrafın taradığı alanın derece ile belirtilen ifadesi.

Adaptör; Fotoğrafçılık alanında bir objektif ile çapları birbirinden farklı olan parçaların birini diğerine geçirebilme amacı ile yararlanılan bağlayıcı unsurdur.

Analog/Digital konvatör; Analog olan sinyali sayısal çevirmeyi sağlayan mekanizmadır.

Add On Lens; Objektiflere ek olacak şekilde dışarıdan bağlanan objektifler. Add on lens türüne göre var olan objektife makro, geniş açı ya da tele yönünden desteklik sağlar.

Adobe Photoshop; Resim ve fotoğraf düzenlemede tek bir şekil olan, Adobe System'in sayısal fotoğraf işleme yazılımıdır. Hem vektörel hem de yazı işleme noktasında kabiliyetlidir.

Alan derinliği; Üstünde odaklama yapılan cismin ön ya da arka kısmında meydana gelen seçik alanıdır. Bu alan cismin önünde 1/3 ve arkasında 2/3 oranında meydana gelir. Alan derinliğinin dar veya geniş olması; objektifin odak uzaklığı, diyaframın açıklığı ve cismin fotoğraf makinesine olan uzaklığına bağlı olarak değişir.

Albüm; Resim ve fotoğrafların saklandığı bir tür defter.

Altın oran; Resim, heykel ve fotoğraf konularında kullanılan bir çeşit oran. Geometrik bakımdan iki kareden meydana gelen bir dikdörtgenin köşegeni aracılığı ile hesaplanır. Parçalar arasında yer alan oranda küçük parçanın büyük parçaya oranı, büyük parçanın bütün parçaya oranına eşit olur.

Bakaç (Vizör); Fotoğraf makinesinde ana konuyu kadrajlamaya yarayan bölüm. Modern fotoğraf makinelerinde pozlandırma ve denetlemeyi sağlayan bilgileri de içerir.

Balık gözü objektif; Genel olarak görüş açısı 100 derece üzerinde olan geniş açılı objektifelerdir.

Blör; Hareketin dondurulamamasından kaynaklanan netsizlik. Çekim anında fotoğraf makinesinin sallanmasından ya da veya görüntülenecek olan cismin donduracak yeterli olan örtücü hızının seçilmemiş olmasından kaynaklanır.

Deklanşör; Örtücünün açılıp kapanmasını sağlayan ve fotoğrafın çekilmesini sağlayan tuş.

Diyafram; Fotoğraf makinelerinin objektifinde yer alan açılıp kısalarak filme ulaşacak ışık miktarını ayarlayan parçadır.

Enstantane; Diyaframdan gelen ışınların ne kadar süreliğine sensörde kalacağı kontrol eden mekanizmadır.

ISO; Filmlerin ışığa karşı duyarlılıklarını belirleyen standart ölçü sistemidir. Değer arttıkça filmin ışığa karşı olan duyarlılığı da artar.

Objektif (Lens); Genel olarak birden fazla mercek alanından meydana gelen ve temel görevi film düzlemi üzerine seçik görüntü düşürmek olan kısımdır. Normal objektif, geniş açı objektif, zoom objektif, tek objektif tarzı türleri bulunur.

Odaklama; Fotoğrafı çekilecek olan cismin seçik yani daha net bir görüntüsünün elde edilmesi için odak noktasının film düzlemi üzerine düşmesini sağlama mekanizması.

Üç ayak (Tripod); Fotoğraf çekerken makinenin hiç kımıldamaması ya da özel etkiler için uzun süreli pozlama istendiği zaman fotoğraf makinesinin üzerine takılabileceği üç bacaklı ve farklı yöntemler ile oynar kafaya sahip olan sistemdir.

Fotoğrafçılık terimleri arasında en önemli ve yaygın olarak kullanılan üç terim; Enstantane, diyafram ve ISO'dur. Fotoğrafçılığın en temel öğeleridir. Bu üç fotoğrafçılık teriminin iyi bilinmesi ve kullanıması daha kaliteli fotoğraflar ortaya koymayı sağlar.